پاییز 2023

اولین پاییز سی و سه سالگیم در غرب اروپا سپری شد. در شهر پاریس. از روزی که اومدم اینجا فقط میدونستم که باید انجامش بدم چون هیچ راه دیگه ای نداشتم. نه توی ایران میزاشتن کار کنم نه توی ترکیه. اگر پدر مادرم نبودن این یکی دو سال اخیر من از گرسنگی حتی ممکن بود بمیرم. دلیل مشکلات تو ایران رو که همه میدونید نیازی به گفتن نیست اما ترکیه واقعا این اواخر جو ضد مهاجر شدیدی بود و حتی همسایه ها میخواستن که من از اونجا برم علیرغم اینکه من نه اهل دختر بازی و تفریح و مجردی بودم نه چیز دیگه! چرا؟؟ چون فکر میکردن تو باید از اونجا بری. هرجوری بود از اون کشور خودم رو خلاص کردم بعد 5 سال و اومدم پاریس. با یه چمدون کابین و یه کوله پشتی اومدم. اول رفتم کویت چند ساعتی اونجا بودم و از اونجا مستقیم اومدم پاریس. کل مسیر رو تقریبا خوابیدم و بیدار شدم و دیدم که تو فرودگاه پاریس هستم. با یه پسر افغانستانی حرف میزدم آخه ایرانی ای ندیدم توی اون پرواز. رسیدم فرودگاه و سوار مترو شدم و رفتم مرکز شهر چون نمیتونستم برم جایی که رزرو کرده بودم. باید تا هشت شب صبر میکردم. قوانین عجیبی داشت اون پانسیون که موندم دو سه هفته ی اول. هاست یه مرد ژاپنی بود که یه پاشم میلنگید اما کلی ادعاش میشد لامصب. تو اون هفته های اول چون از ساعت ده صبح تا هشت شب نمیشد توی خونه موند میرفتم پاریس رو میگشتم. شاید کل مرکز پاریس رو من تو اون دو سه هفته پیاده روی کردم تا تونستم یه جایی پیدا کنم بمونم. یه مشکلی که اینجا خیلی حاد میشه اگر نتونی حلش کنی، نداشتن حساب بانکی اروپایی یا فرانسوی هست. چون باید کرایه خونه و قراردادهای تجاری و خونه رو فقط آنلاین انجام بدی و پرداخت هم کش نیست چون دولت اینجا همه ی چیز رو کنترل میکنه و کلا با ترکیه و حتی آمریکا فکر کنم فرق داشته باشه از بس کنترل شدیدی روی همه چیز هست بیشتر مالی. حدودا کلی بانک رفتم اما برام حساب باز نمیکردن به خاطر ملیتم. چون براشون ممکنه دردسر بشه به خاطر اینکه ایران جزو سیستم بانکی بین المللی نیست. به هر زحمتی بود بعد از هفتاد و جند روز تونستم حساب باز کنم و زندگی آدم گونه داشته باشم. و الان که این رو مینویسم تازه یک هفته است که حساب بانکی اینجا دارم و انگار ازدواج کردم و اینقدر خوشحالم!!! مردم اینجا سردن و به سختی باهات صمیمی میشن اما آدم های خوبی هستن و انسانیت دارند بر عکس خاورمیانه ولی خوب چون ازشون زیاد سواستفاده شده زیاد به ماها اطمینان ندارند. اینه که بالاخره اینجا هم کلی زمان میبره تا خودتو اثبات کنی تا توی جامعه جا بیفتی. دوستان مختلفی بیشتر آفریقایی پیدا کردم و خیلی آدم های شبیه ما هستند از لحاظ مرام اجتماعی و خونگرمی. اینجا به شدت آرامش و صلح وجود داره تو بطن جامعه و اتمسفری وجود داره که کلا با خاورمیانه و حتی خیلی از کشورهای پیشرفته دنیا فرق داره. پاریس واقعا زیبا و آرامه و امیدوارم همیشه همینجوری بمونه. نمیخوام بگم آسون بوده این چند وقت اما خوب با توجه به تجربه ی 5 ساله ی تنها زندگی کردن توی ترکیه الان انگار اومدم ماه عسل هرچند که به شدت از لحاظ اقتصادی در سختی بودم اما واقعا خوشحال بودم و هستم. هیچ وقت فکر نمیکردم بیام اینجا. زندگی خیلی عجیب و غریبه و طبق خواسته ی شما همه چیز معمولا پیش نمیره . منظورم برنامه های بلند مدت و استراتژیکی هست که برای خودتون دارید. ممکنه نتیجه تا حدی شبیه اون چیزی که میخواستید بشه اما صد در صد اون نمیشه و ممکنه سر از جای دیگه در بیارید. ما توی این دنیا اونقدر قدرتمند و توانا نیستیم اونجوری که میخوایم زندگی کنیم. امشب آخرین شب پاییز هست و من مطمئنم اتفاقات جالب بیشتری در راهه.